Alweer een weekje ouder ...
Het wordt steeds duidelijker dat het jachtinstinct is aangeboren bij Mojo.
Zijn neusje werkt op volle toeren, niet alleen tijdens de wandelingen, maar ook gewoon bij ons achteren in de tuin. Daarnaast mankeert hij echt niets aan zijn gehoor, zo attent als hij is, hij hoort alle kleine geluiden, en dan dat koppie als hij wat hoort ... prachtig om te zien.
Helaas moet je als baasje dan soms ook dingen accepteren die minder leuk zijn.
Zo zitten er de laatste tijd veel koolmeesjes achter in de tuin. Geritsel in de struiken verraadt dat er een vogeltje uit het nest is gevallen. En ja, aangezien Mojo zijn oortjes goed werken gaat hij dan op zoek.
Helaas heeft hij dus van de week zo'n jong vogeltje gevonden, en hebben we het niet op tijd gezien, om het vogeltje uit zijn bek te kunnen redden. Hij lag er al een tijdje in de struiken mee te spelen, pas toen Harold ging kijken, kwam hij er trots mee uit de struiken om het te laten zien. Dan moet je toch wel even slikken.
Het wordt steeds duidelijker dat het jachtinstinct is aangeboren bij Mojo.
Zijn neusje werkt op volle toeren, niet alleen tijdens de wandelingen, maar ook gewoon bij ons achteren in de tuin. Daarnaast mankeert hij echt niets aan zijn gehoor, zo attent als hij is, hij hoort alle kleine geluiden, en dan dat koppie als hij wat hoort ... prachtig om te zien.
Helaas moet je als baasje dan soms ook dingen accepteren die minder leuk zijn.
Zo zitten er de laatste tijd veel koolmeesjes achter in de tuin. Geritsel in de struiken verraadt dat er een vogeltje uit het nest is gevallen. En ja, aangezien Mojo zijn oortjes goed werken gaat hij dan op zoek.
Helaas heeft hij dus van de week zo'n jong vogeltje gevonden, en hebben we het niet op tijd gezien, om het vogeltje uit zijn bek te kunnen redden. Hij lag er al een tijdje in de struiken mee te spelen, pas toen Harold ging kijken, kwam hij er trots mee uit de struiken om het te laten zien. Dan moet je toch wel even slikken.
Je valt soms van de ene verbazing in de andere. Zo lag Mojo van de week op iets te kluiven in de tuin.
Ik ging even kijken en zie tot mijn verbazing een skeletje van een vogeltje. Ik vermoed dat hij het skeletje had gevonden in de klimop-struik. Een paar dagen laten lag hij weer met duiven-veren te spelen.
Ik ging even kijken en zie tot mijn verbazing een skeletje van een vogeltje. Ik vermoed dat hij het skeletje had gevonden in de klimop-struik. Een paar dagen laten lag hij weer met duiven-veren te spelen.
Vandaag is hij tijdens de wandeling voor het eerst zelfstandig in het water gestapt. We liepen rond een vijver in het bos, en langs de kanten ging hij soms even kijken naar het water, maar daar was het te steil om erin te gaan. Ineens ziet hij een paadje naar beneden waar de waterkant minder hoog was, en ja hoor, even drinken (hij had waarschijnlijk dorst) en met 4 poten het water in , daarna kwam hij direct weer achter ons aan. Dat beloofd wat !
Afgelopen weekend hebben we weer een geweldig uitstapje gehad. We zijn naar Veere geweest. En daarna nog naar Vlissingen naar het strand.
In Veere een eindje gelopen, een aantal keertjes gestopt omdat Tristan in een winkeltje wilde kijken terwijl een van ons buiten bleef wachten met Mojo, een uurtje op terras, en daarna weer een stukje gelopen. Aan belangstelling geen gebrek, veel mensen die hem wilden aaien, veel honden die wilden snuffelen.
Na te hebben gerust op het terras zijn we naar het water gelopen. Ook dat vond Mojo erg interessant. Toeterende rondvaartboten, daar had Mojo geen last van.
In Veere een eindje gelopen, een aantal keertjes gestopt omdat Tristan in een winkeltje wilde kijken terwijl een van ons buiten bleef wachten met Mojo, een uurtje op terras, en daarna weer een stukje gelopen. Aan belangstelling geen gebrek, veel mensen die hem wilden aaien, veel honden die wilden snuffelen.
Na te hebben gerust op het terras zijn we naar het water gelopen. Ook dat vond Mojo erg interessant. Toeterende rondvaartboten, daar had Mojo geen last van.
Na Veere reden we naar Vlissingen om bij een strandtent wat te eten, en Mojo nog even over het strand te laten lopen. In de auto had hij weer lekker kunnen rusten.
We wandelen zo'n 3 tot 4 x per dag. Mojo begint er steeds meer van te genieten, en begint steeds enthousiaster te reageren, wanneer hij zijn riempje aan mag.
In de ochtend is het meestal een wandeling aan de lijn, tussen de middag of s'avonds (als Harold thuis is) rijden we vaak ergens heen met de auto of met de fiets en mag hij meestal los. Voor de rest wisselend.
Tijdens de wandeling oefenen we nog heel veel het komen, om zijn aandacht te houden, en dat werkt.
Wil hij niet komen, of loopt hij te ver weg, dan maken we rechtsomkeert en komt hij vanzelf achteraan.
Daarna belonen we hem hier weer voor natuurlijk.
Ook aan de lijn, proberen we de aandacht vast te houden, door een aantal keren tijdens de wandeling, wanneer hij je aankijkt dit te belonen met een snoepje. Dit zorgt ervoor dat hij regelmatig blijft kijken.
Zijn plasjes doet hij nog wel eens in de tuin, echter zijn poepjes bewaard hij inmiddels voor tijdens de wandeling. Ook s'ochtend kan hij zijn plasje langer ophouden, hij geeft er inmiddels de voorkeur aan, eerst even te komen knuffelen en daarna pas zijn plasje te doen.
Van de week hebben we Mojo ook nog kennis laten maken met de schapen en de koeien.
Helaas mochten we het schapen-pad niet op met een hond, dus moest hij deze achter het hek bewonderen.
De koeien kon hij van wat dichterbij bewonderen, wat weer een geweldige foto opleverde.
In de ochtend is het meestal een wandeling aan de lijn, tussen de middag of s'avonds (als Harold thuis is) rijden we vaak ergens heen met de auto of met de fiets en mag hij meestal los. Voor de rest wisselend.
Tijdens de wandeling oefenen we nog heel veel het komen, om zijn aandacht te houden, en dat werkt.
Wil hij niet komen, of loopt hij te ver weg, dan maken we rechtsomkeert en komt hij vanzelf achteraan.
Daarna belonen we hem hier weer voor natuurlijk.
Ook aan de lijn, proberen we de aandacht vast te houden, door een aantal keren tijdens de wandeling, wanneer hij je aankijkt dit te belonen met een snoepje. Dit zorgt ervoor dat hij regelmatig blijft kijken.
Zijn plasjes doet hij nog wel eens in de tuin, echter zijn poepjes bewaard hij inmiddels voor tijdens de wandeling. Ook s'ochtend kan hij zijn plasje langer ophouden, hij geeft er inmiddels de voorkeur aan, eerst even te komen knuffelen en daarna pas zijn plasje te doen.
Van de week hebben we Mojo ook nog kennis laten maken met de schapen en de koeien.
Helaas mochten we het schapen-pad niet op met een hond, dus moest hij deze achter het hek bewonderen.
De koeien kon hij van wat dichterbij bewonderen, wat weer een geweldige foto opleverde.
Wordt vervolgd ...